Holiday party dress

To był stresujący tydzień. Zaczęłam szyć za późno, jak zawsze, więc nie byłam pewna, czy zdążę na czas. Na szczęście, po małej awarii mojej maszyny (tak, tej nowej!) i krótkiej wizycie w serwisie, udało mi się skończyć sukienkę na godzinę przed wyjściem na przyjęcie.
Sukienka nie ma ramiączek, jednak trzyma się bardzo dobrze dzięki fiszbinom i flizelinie. Na złożonym z tego stelażu udrapowałam spory kawałek tkaniny, zatem góra składa się w sumie z czterech warstw. Nieskromnie napiszę, że podoba mi się efekt końcowy. Co myślicie? :)

It was a stressful week. Like always I started to sew the project too late so I wasn't sure at all if I can finish on time. Fortunately, after a little breakdown of my machine (yes, the new one!) and a brief visit in the service I managed to complete the dress an hour before we left for the party. The dress is strapless, it stays put very well because of boning and interfacing. I draped the fabric on it. The top is made of four layers in total. I really like how it looks like. What do you think? :)

Old-fashioned socks

Zima w końcu zawitała do Vancouver. Wciąż nie jest tak zimno jak podczas zimy w Polsce. Cały czas noszę moją pelerynę i nie czuję potrzeby zmiany na coś cieplejszego. Wieczorami jednak robi się dość chłodno i to jest czas na moje super grube skarpety :) Właśnie nauczyłam się jak je zrobić na szydełku, na zdjęciach widzicie pierwsze powstałe pary. Zrobiłam też jedną parę dla Stacha i od tamtej pory nosi je codziennie :)

Winter finally came to Vancouver. Still, it’s not as bad as it is during winter in Poland. I wear my cape coat and don’t feel like I need something warmer. However during the night it’s getting quite cold, so this is the time when my extra-thick socks come in :) I just taught myself how to crochet them, so this is my first batch ever. I made a pair for Stanley too. Since then he wears it everyday :)

Jasiu's blanket

Jasiu jest moim siostrzeńcem i chrześniakiem. Mimo, że jesteśmy teraz 8000 km od niego, chciałam dać mu coś na Święta. Polowanie na prezent rozpoczęło się i szybko skończyło bez pomysłu co właściwie mu dać. Kiedy ja byłam dzieckiem, każdy, kto miał rodzinę w Ameryce, dostawał najlepsze prezenty pod Słońcem. To było wiele lat temu, w ciężkich dla Polski czasach. Teraz wszystko się zmieniło i trudno jest znaleźć tutaj coś, czego nie można by kupić w Polsce. Zadecydowałam, że zrobię coś dla niego własnoręcznie. I oto jest! Kocyk z jego imieniem i mój pierwszy pełnowymiarowy quilt. Powinniście widzieć mnie narzekającą na to, jak krzywo wychodzi mi szycie. Okazało się, że to wcale nie takie łatwe jak myślałam. Mimo to podoba mi się finalny efekt (jednak następny musi być lepszy ;) ).

Jasiu is my nephew and a godson as well. Even though I’m so far away right now, I wanted to give him something for Christmas. I started gift hunting but ended up with no clue what to give him. When I was a kid, everybody who had family in America got the best presents ever. Those times in Poland where tough, the store shelves were empty. But it changed completely many years ago and now it’s hard to find anything here that you couldn’t buy in Poland. So I decided to make the gift for him myself. And this is it! A blanket with his name. It’s the first full size quilt I’ve ever made. You should see me grumble about crooked stitches. It turned out not to be as easy as I thought. Still I’m happy with the final result (but next one has to be better ;) ).

Yoga room

Wszędzie już czuć, że Święta nadchodzą. Bardzo wielu ludzi ubrało już nawet choinki w domach! W Polsce czekamy z tym zwykle aż do Wigilii. Przy okazji robienia zdjęć nowej sukienki, poszliśmy na paradę Świętych Mikołajów. Niestety Stachu nie wytrzymał do końca i nie zobaczyliśmy ani jednego. Znudziło go oczekiwanie.
Ciężko o tej porze roku znaleźć suche i jasne miejsce do zrobienia zdjęć. Pomyśleliśmy, że na dworze będzie dobrze, dopóki nie zaczęło padać tuż przed pierwszym ujęciem. Tak oto wylądowaliśmy w pokoju do ćwiczenia jogi w naszym apartamentowcu :D Wciąż jednak było odrobinę za ciemno, tak że zdjęcia nie wyszły najlepiej.
Czas w końcu napisać, co jest na zdjęciach. Wykrój zrobiłam samodzielnie. Sukienka jest bardzo wygodna dzięki rozciągliwej tkaninie. Wciąż został mi spory kawałek, z którego powstanie bluzka. Szyłam na Janome 1000 CPX. Zaskoczyło mnie, że tym razem szycie poszło gładko i bez problemów. Mam tę maszynę już kilka lat i muszę przyznać, że ma swoje dąsy bardzo często.

We can feel everywhere that Christmas is coming. A lot of people have already put their Christmas trees up! In Poland we do it on the Christmas Eve, much later than here ;) By the way, to take pictures of my new dress, we went to see the Santa Claus Parade. Unfortunately Stanley didn’t make it till the end and we didn’t even see a single Santa Claus. He just got bored with waiting.
It’s so hard to find a dry and light place to take pictures this time of the year. We thought that outside is going to be fine until it started raining right before taking the first shot. So here’s where we ended up, in yoga room in our building :D It was still quite dark so the pictures could be better.
Let’s finally talk about what’s on the pictures. So the pattern is of my own. The dress is very comfortable because of stretchy fabric which I used. I still have a big leftover piece and I’m going to make a blouse out of it. I used my Janome 1000 CPX to sew it. What surprised me is that this time I didn’t have any problems with sewing. I have this machine for a few years now and have to admit that it sulks very often.